?You Tell Me

رویای سرزمین آرمان های حالا سوخته ی محکوم ! محکوم ِ مجرم ِ فراری ِ راه زندگی و امید ! امید ِخشک شده ی رگ های پوسیده ی دستان ِ بی جان ! جانِ ناکامِ نوجوانان ِ جامعه ی نادان ! نادان من ، نادان تو،  نادان آنها ... آنها که مرگ را پهن کرده اند روی آسمان ذهن آدم های تازه به دوران رسیده ی نابهنجار ... هنجار های اشتباه ِ دنیایی بی سر وَ ته که آخرش نسل کثیفمان را خواهد داد به فنا ... فنا ... چقدر باید آدم رفت به فنا که زمین بماند پا بر جا ؟